ಚುಕ್ಕಿ-ಚಂದ್ರ
ಆಗಸವೆಂಬ ಚಾದರ ಹೊದ್ದು
ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರ ಮಲಗಿದ್ರು,
ಗುಮ್ಮನು ಬರ್ತಾನೆಂದಮ್ಮನ ಕಥೆಗೆ
ಮುಸುಕಾ ಮುಚಿಕೊಂಡಿದ್ರು ||೧||
ಗುಮ್ಮನ ಕಥೆಗೆ ಚಂದಿರ ಹೆದರಿ
ರಾತ್ರೀಯೆಲ್ಲಾ ಎದ್ದಿದ್ದ,
ಅಮ್ಮನ ಕಥೆಗೆ ಹೆದರದ ಸೂರ್ಯನು
ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆದು ಮಲಗಿದ್ದ ||೨||
ಭಯದೀ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಾ ಚಂದಿರ
ಶಿವನಾ ನಾಮ ಜಪಿಸಿದ್ದ,
ಕನಸಿನ ಶಿವನು ಬಂದನು ಎದುರಿಗೆ
ಚುಕ್ಕಿಯ ಸ್ನೇಹಿತರಿತಿದ್ದ ||೩||
ಆಗಲಿನಿಂದ ಈಗಿನವರೆಗೂ
ಚುಕ್ಕಿ-ಚಂದ್ರ ಸ್ನೇಹಿತರು,
ಚಂದ್ರನ ಭಯವಾ ಓದಿಸಲೆಂದೇ
ಶಿವನು ಚುಕ್ಕಿಗಳ್ನಿತ್ತಿದ್ದು ||೪||
ಎದ್ದರೆ ಸೂರ್ಯನು ಯಾರಿವರೆಂದು
ಚುಕ್ಕಿಗಳ್ ತೋರಿಸಿ ಕೇಳುವನು,
ಶಿವನು ಕೊಟ್ಟ ಸ್ನೇಹಿತರೆಂದರೆ
ಅಮ್ಮನಿಗ್ ಚಾಡಿ ಹೇಳುವನು ||೫||
ಆಗಲೆ ಚಂದಿರ ಚುಕ್ಕಿಗಳ್ನೆಲ್ಲಾ
ಆಗಸದ್ಮೇಲೆ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದು,
ಚಾದರ ತುಂಬಾ ಬಿಳಿಯಾ ಚಂದಿರ
ರಂಗಾವಲ್ಲೀ ಇಟ್ಟಿದ್ದು ||೬||
ಬೆಳಗಿನಜಾವ ಸೂರ್ಯನು ಎದ್ದ
ಉಷೆಯಾ ಕಿರಣಾ ಬೀರುತ್ತ,
ಕರಿಯಾ ಚಾದರ ನೀಲ್ಯಾಗಿತ್ತು
ಚುಕ್ಕಿಗಳ್ನ್ ಮರೆಮಾಚುತ್ತಾ ||೭||
ಒಂಟೀತನದಾ ಭಯವಾ ಓಡಿಸಿ
ಶಿವನೂ ಕೊಟ್ಟಾ ಉಡುಗೊರೆಯೂ,
ಕಷ್ಟದ ರಾತಿರಿ ಕಳೆಯಲು ಬೇಕು
ಗೆಳೆಯರು ಎಂಬಾ ಔಷಧಿಯು ||೮||
– ಕಾಮಿ